XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
(...) goizero ikusten zuten lehenengo gauza.
>Taulousse-Lautrec.
Emakume sasoiko bat, kilotan sobratuxea, ispilu baten aurrean: toilettea egiten ari da, eta lurrin zein krema pote batzuk dauzka aurrean.
Toulousse-Lautrec-en heldutasun aroko lan hori ez da artista frantsesaren kuadrorik ezagunena, baina horrexegatik hautatu zuten Pilarrek eta Martinek posterra:
Toulousse-Lautrec-ena zela jakinda, Pariseko artista prototipikoenaren presentzia ziurtatzen zuten; jende xeheak ezagutzen ez zuen kuadroa hautatuta, berriz, bere egiten zuten prototipoa; domestikatu; bikotearen apeta sentimentalen esanetara erakarri.
Posterrak bi gauza gogorarazten zizkion bikoteari, eta biak elkarrekin txirikordatuak daude: kuadroko neskaren itxurak beren ganbaratxotik ikusten ziren Malakoff barrideko etxe-multzo proletario burdina-hautsez herdoilduak oroitarazten zizkion.
(
Erosotasun ekonomikoari dagokionez, eragozpen gehiago ezagutu zuen bikoteak airosotasuna baino.
Bikoteari posterrak zekarkion bigarren gogorapenak bizitza sentimentalarekin zuen zerikusia: kuadroko neskaren aurrean dauden urrin poteek Pilarrek garai hartan erabiltzen zuen urrina gogorarazten diete.
Behin, Rue Malakoff-en zebiltzala denboraren esku-soinuan, denda txiki batean sartu ziren.
Pakistaniarra zen bertako jabea, pakistaniarra zen denda hartako salgai oro.
Jaki, jantzi, pitxi, dena miatu zuen Pilarrek, harik eta urrin-botilatxo batek bere arreta bereganatu zuen arte.
Kortxoa kendu eta botilatxokoa usaindu zuen.
Gero, Martini eman zion usain zezan.
Martinek baiezkoa egin zion buruaz, noiz almendrarena, noiz otxalarrarena, noiz larre-mahatsarena, usaina uneoro mudatzen zitzaion urrin fruitutsuari.